روزی ابو نؤاس به ابو الحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام

ابوالحسن محمد بن یحیی فارسی  :

نَظَرَ أبو نُواسٍ إلی أبِی الحَسَنِ عَلِیِّ بنِ موسیَ الرِّضا علیهماالسلام ذاتَ یَومٍ وقَد خَرَجَ مِن عِندِ المَأمونِ عَلی بَغلَةٍ لَهُ ، فَدَنا مِنهُ أبو نُواسٍ ، فَسَلَّمَ عَلَیهِ وقالَ : یَا بنَ رَسولِ اللّه ِ ، قَد قُلتُ فیکَ أبیاتًا فَاُحِبُّ أن تَسمَعَها مِنّی ، قالَ : هاتِ ، فَأَنشَأَ یَقولُ : 

مُطَهَّرونَ نَقِیّاتٌ ثِیابُهُمُ تَجرِی الصَّلاةُ عَلَیهِم أینَما ذُکِروا 

مَن لَم یَکُن عَلَوِیًّا حینَ تَنسِبُهُ فَما لَهُ مِن قَدیمِ الدَّهرِ مُفتَخَرُ 

فَاللّه ُ لَمّا بَرا خَلقًا فَأَتقَنَهُ صَفّاکُمُ وَاصطَفاکُم أیُّهَا البَشَرُ 

فَأَنتُمُ المَلَأُ الأَعلی وعِندَکُمُ عِلمُ الکِتاب وما جاءَت بِهِ السُّوَرُ 

فَقالَ الرِّضا علیه السلام : قَد جِئتَنا بِأَبیاتٍ ما سَبَقَکَ إلَیها أحَدٌ 

ابوالحسن محمّد بن یحیی فارسی: روزی ابو نؤاس به ابو الحسن علی بن موسی الرضا علیه السلامنگریست و این در حالی بود که حضرت علیه السلام سوار بر استری از نزد م..ن خارج می شد. ابو نؤاس به ایشان نزدیک شد و درود فرستاد و گفت: ای زاده پیامبر خدا! ابیاتی درباره تو سروده ام که می خواهم آنها را از من بشنوی. حضرت علیه السلام فرمود: آن چه سروده ای، بیاور او پس چنین سرود: 

ایشان پاکانی هستند که جامه شان پاکیزه است * و هر گاه از ایشان یاد شود بر آنها درود فرستاده می شود 

هر که به هنگام انتساب علوی نباشد * از روزگار کهن افتخاری ندارد 

خداوند آن گاه که خلایق را بیافرید و سامانشان داد * ای جماعت شما را گزین کرد و برگزید 

شمایید گروه برتر و نزد شماست * علم کتاب و آن چه سوره های قرآن آورده است 

امام رضا علیه السلام فرمود: ابیاتی را آوردی که هیچ کس در سرودن آنها از تو پیشی نگرفته است. 

عیون أخبار الرضا علیه السلام : 2 / 143 / 10 ، المناقب لابن شهرآشوب : 4 / 366 مرسلاً .