دارالولای رضا علیه السلام
خوشا آنکه دل در هوای تو بسته
که چشم و دل از ما سوای تو بسته
شفاعت بدون تو معنی ندارد
رضای خدا بر رضای تو بسته
رضائی و زنجیره نظم هستی
به درگاه دارالولای تو بسته
کرم چهره بر آستان تو سوده
شفاء دل به دار الشفای تو بسته
سر رشته‌ی رحمت آسمانی
به گلدسته‌های طلای تو بسته
دری هست درگاه رحمت که گردد
به رأی تو باز و به رأی تو بسته
بشر نه که جبریل دامان خدمت
به ایوان و صحن و سرای تو بسته
قدمگاه شد چشمه نوش رحمت
ز نقشی که از خاک پای تو بسته
گدایت کجا و کجا پادشاهی
که این افتراء بر گدای تو بسته؟!
برای فرج هم دعا کن چو زهراء
که امر فرج بر دعای تو بسته